مدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی و برنامه هسته‌ای و موشکی ایران؛ با تمرکز بر قطعنامه 1929

در این مقاله، کارآیی مدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی با تمرکز بر تحریم‌های قطعنامه 1929 شورای امنیت با عنایت به رویکرد دولت‌های نهم و دهم نسبت به برنامه هسته‌ای و توان موشکی ایران مورد آزمون قرار گرفته است. بند نهم قطعنامه 1929 شورای امنیت به طور صریح توان دفاع موشکی کشور را نشانه گرفته که سابقه قبلی نداشته است. تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی در مقایسه با الگوهای مرسوم ادراکی و بازیگر خردمند، به طور نسبی به الگوی متمایز تصمیم‌گیری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نزدیک‌تر است و با رویه‌های پروسه‌ای چند مرحله‌ای آن سازگاری بیشتری دارد، هرچند این الگو نیز مانند سایر مدل‌ها قادر به تبیین ماهیت و کلیت سیاست خارجی ایران نیست.